1 – تلمیح
شاعر یا نویسنده گاهی برای زیباتر ساختن سخن یا تاثیر گذاری بیشتر آن به اشاره و غیر مستقیم از آیات و روایات و احادیث و داستان ها و یا رویداد های مهم تاریخی و ... استفاده می کند . به این شیوه ی بهره گیری از کلام تلمیح می گویند . مانند : ذات او دروازه شهر علوم زیر فرمانش حجاز و چین و روم
در مصراع اول بیت بالا به حدیث " انا مدینه العلم و علی بابها " اشاره شده است .
نکته : گاهی واژه هایی که آرایه تلمیح را بوجود می آورند مراعات نظیر هم هستند .
مانند دو واژه اسکندر و دارا در بیت زیر :آیینه ی سکندر جام می است بنگر // تا بر تو عرضه احوال ملک دارا
این بیت تلمیح دارد و به جنگ اسکندر مقدونی و دارا ( داریوش ) پادشاه معروف هخامنشی اشاره دارد و علاوه بر این واژه های اسکندر و دارا مراعات نظیر هم هستند .
2 – تضمین
یکی از راه های زیبا سازی و تاثیر گذار کردن نوشته ی ادبی بهره گیری از سخنان بزرگان و کلمات قصار و امثال و حکم است .
نویسندگان با استفاده از این جملات و گاه آیات و ابیات بر اعتبار و ارزش کلام خود می افزایند . به این حالت تضمین می گویند . مثلا"در شعر زیر سعدی بیت دوم را از فردوسی تضمین کرده است :
چه خوش گفت فردوسی پاکزاد که رحمــت بر آن تربت پــاک بــاد
"میازار موری که دانه کش است که جان دارد و جان شیرین خوش است"
ادامه مطلب ...